Loituma

por culpa de IoRRoVaWo estou enganchado... Serei un friqui sen remedio?! No post de Estrelanegra atoparedes completísima información...

Boa fin de semana e boa entrada de ano (xudeu, no ano 5767).

Nota: graciñas! :D

Parabéns ...

a Acedre e máis a Ana, e a máis agarimosa benvida a Leo!

Premiers...

Así é a marca das percusións marciais (ou marcianas) que empregan os rapazolos da Banda d'O Baltar. Estas tamén deben ser...

Que non o vexa O'Foxo, estes ven algo de fóra, e aló que van a copiar!

Polo demais, ben cuirioso!

nota: a páxina oficial dos premier non furrula...

Outro clásico...

rescatado dos mails antigos...

Triatlon...

Debe de ser un deporte moi duro e difícil. A min xa me cansa só velos (persoalmente atraime máis a billarda e máis a porca). Aínda así dá moita alegría ver como os nosos triatletas gañan por aí fora. O caso é que me lembrei de Noia, Raña e compañía ao ver este video (vía Farpas)...

un pai e máis un fillo que forman unha equipa moi particular...

Máscaras.

Estaba pensando en mercar unha máscara semellante prá casa. Que vos parecen? As africanas xa me meten moito medo. Ao final, heime de quedar coa do peliqueiros de Laza ou coa da pantalla de Xinzo, que total están máis a mao e non son máis sorrintes que a do cima...

Manualiades.

Soldadiños con cables eléctricos

Cadeiras con tampóns de cava
e mini helicópteros.

Mapas de Metro

Sei polo Farpas desta utilización tan curiosa dos mapas do Metro... De inmediato lembrei o día 6-6-06 deste ano, no que asistín a unha exposición-performance das 'Mulleres Métricas', debuxos de mulleres baseados nos planos do metro de Madrid adubiado con música en directo, algo de teatro... Mágoa que sexa completamente artesanal e non se poidan ver na rede.

É o que teñen as performances :-)

Cousas

Non é un post sobre os contos de O'Castelao. É un intento de rachar a apatía que teño enriba. De condensar as varias cousas das que me gustaría escribir e non atopo o xeito de amañalas coas letras. Despois dunha fin de semana intensísima socialmente (estamos/están na idade fértil), danzante e con noite en branco incluída (coma non) esta semana estáseme a facer especialmente costa arriba. Entérome de que O'Vello e O'Cardillo (como dixo O'Moucho nos comentarios) son académicos da RAG. País esquizofrénico este. Tamen se me vén a memoria a peli sobre as leas irlandesas feita con certa mestría (sen pasarse) por O'Loach. Isto chéirame a saudades das vacacións na Illa... Haberá que ir plantexando o chouto á outra...

Vendimas...

Eu xa vou tan desarraigado que nin vou ás vendimas, nin ao castañal (olliño! non confundir) nin ás matanzas. Na casa fanna esta fin de semana. Halles chover, e a uva irá mollada prao lagar. E iso non é bo, din.

Iso sí! Beber o viño e comer os chourizos, as androllas ou os bullotes si que o fago con gusto.

International Day of Peace...

Today, 21st september is the International Day of Peace.
I join to the worlwide movement to achieve one peace day. First of all, we'd have to begin with something... I hope us get to like this!

Hoje, 21 de setembro, é o Día Internacional da Paz.
Únome ao movemento mundial pra acadarmos un día de tregua mundial. Por algo habaría que comezar, a ver se lle collemos o gusto.

Como can e gato...

ou non... Máis vídeos acó. Tamén poderedes achar fotos coma estoutras:

Aprender idiomas...

de momento, xa temos o transleitor de ladridos Bowlingual. Seica chega a verquer ladridos e ouveos de calquera caste de can, xa sexan de raza ou non (até máis de 80 razas). Xa non se poderá dicir iso de que só lle falta falar!

Outro clásico...

Estou estes días por lembrar e pescudar no youtube vellos cortos de animación que me mandaban hai mooooito tempo á caixa de correo. E fuchicando por aí atopei unha das primeiras animacións d'O Pepe (o mesmo do anterior post)...

outra animación con final tráxico :)

Sorrisos...

Ogallá foran tan doados de ter e de dar como nesta curta... e máis duradeiros có Pepe destoutra...

Catalunya Nord.

Dous exemplos da reconstrucción dunha identidade.

Ràdio Arrels, 25 anos da única radio en catalán do Rosselló-Cerdanya, curiosamente financiada maioritariamente polo Estado Francés...



Escola La Bressola, 600 alumnos en 8 centros que aprenden a falar catalán en Perpinyá dende hai 30 anos. Ou como romper unha dinámica. Moito que aprender.

Galerías...

de galerías de arte fractal: Fractalus.

Un clásico

da era pre-blog, pre-youtube e case pre-internet... Lémbrome que mo enviaran por mail. Claro que a miña memoria chega a cando nin Netscape había, andabamos co Mosaic!

Praos fanáticos da Disco Music... Boa Semana!

Chapas.

Foi ler esta nova e case caer de cu. Eu delinquindo por tras da miña casa boa parte da miña nenez e tan tranquilo. O que fai a inconsciencia!

O curioso é que o xogo das chapas está recollido como xogo tradicional, incluso se fan ligas e campionatos. Non me explico como pode ser ilegal, imaxino que serano as apostas...

Eses cacho circuitos a toda tiza que facía no calexón!

Nuesto glorioso...

ejército llega al Líbano!



O caso deste desembarco (do que me enterei por Marcus), lembroume a estoutro, todo un clásico...

Por certo, moi bo post sobre o tema de Juan, en Periodistas21.

Sábado...

Sabadete... como di o retrouso. Pois sobre 'o asunto' vai o post...

O caso é que levo uns días que levo atopando unha chea de novas, referencias, mails e artigos sobre o tema. Saudades dos calores do vrao? Tan mal nos senta a volta das vacacións? Velaí van un par de vídeos escollidos, e agardo que coñeros.

será verdade que...

Fractais naturais...

Isto é un brócoli, un exemplo simple de fractal natural. Aquí poderedes ver máis.

Outra visión

do 11S... O documental sobre Mychal Judge, padre franciscán, capellán do corpo de bombeiros de NYC, ex-alcohólico, homosexual e a vítima con nome nº 0001 do atentado das Torres Xemelgas.

Bolboretas.

Acó máis...

Fai ti mesmo...

un fractal. Mira aquí ou acolá como ver de facelo na casa...

Somos unha potenzia...

Hoxe vin por primeira vez (en directo, sen a axuda de Marcus nin do llutub) o Somos unha Potenzia a Carlos Blanco en (semi)directo... e gustoume! Mágoa que sexa tan tardísimo.

Gustoume o monólogo final. É certo, o peor non son os valados físicos, son os valados mentais :-)

E flipa o que segue! A Sentinela! Me parto.

Fin de Semana II

nos Pirineus d'Andorra.

Fin de semana I

'Llacs' coma o Engolasters,

estanys como estes de Tristaina, na Vall d'Ordino

Igrexas románicas como esta de St Martí de la Cortinada,

ou St Miquel d'Engolasters,


muntanyas coma estas da Vall d'Ordino e do Cordal de Sispony, na Massana


lameiros e bordas como estas de Sispony.


Todo se esquence cando entras nesta tolemia de vila, a capital deste pequeno país. Ao ver isto, un non sabe se aledarse do destino do Couto Mixto :-)

Cronoloxías fotográficas...

de familias (e máis). O que atopa un fedellando por aí. Dende 1976 unha familia arxentina tira todos os 17 de xuño unha fotografía de cada un dos membros da familia. Deste xeito podemos ver como evoluíron os seus membros...

Everyday

Grazas a IaRRoVaWo sei dun curiosísimo vídeo dun tipiño que dende novembro do 2000 até agora se fixo unha foto diaria da súa humilde persoa. Incríbel pero xa hai 'remixes' do vídeo en cuestión. Velaí vai:



Un xeito de foto-diario moi persoal (hai un bon feixe de cousas parecidas pola blogosfera adiante, algúns xa os coñecemos ben). O caso é que lembraba ter visto nalgures algo semellante. Achei algo igualiño aquí. Se ven esta tipiña o sacara antes, comezouno despois co amigo Noah (quen vencella a estoutros tipiños/toliños). Pero tampouco é o que pescudaba...

Ao final atopeino. O célebre fotógrafo Richard Avedon (o dos retratros de famosos...) sacara nunha exposición no Museum of Modern Art no 1974 unha serie de sete fotografías do seu pai Jacob Israel dende un ano antes de morrer. Nelas pódese seguir como avellenta, mellor dito, como se vai esvaecendo no fondo branco. Non hai peor testemuña do paso do tempo que as imaxes, non hai bótox que valla...

Non atopei as fotos en cuestión, pero amósovos algunha outra del...

un dos seus retratos máis coñecidos...

A verdadeira cara de Marilyn

Dous dos representantes dos neo-con ianquis, posando pra un progre...

e pra non levarmos un sabor agre, unha simpática perspectiva da Naomí Campbell...

Podedes ver máis acó.

Por certo, mil desculpas... saiume un posteo algo denso de máis.

Carafio...

que sorpresa levei. Grazas a Deus non estou afeito a tanta notoriedade...

Máis de bechos...

Isto si que é ser un webmaster! Literalmente...
Aquí podedes atopar unha completa galería de 'webs', incluso algún vídeo.

Curiosa a paciencia e a mestría do becho, e do cámara destoutro vídeo...



Warning! este post non é apto pra aracnofóbicos...

Insectos.

Animación moi ben conseguida...

Arte Fractal. Beleza e Matemáticas.

A fin de semana pasada fun ver ao C.C do Conde Duque de Madrid unha exposición de arte que me pareceu atípica, por xunguir con acerto arte e ciencia. O interesantísimo documental proxectado fíxome aprender cousas e relembrar conceptos esquecidos e tempos idos, cando na carreira fedellabamos co MatLab ou 'xogabamos' facendo os nosos fractais. Non sabía da súa relación co Caos nin a súa aplicación práctica tan inmediata e a eidos tan 'alleos' coma a literatura ou a socioloxía. Aproveitade pra botarlle unha ollada de vagar á páxina de DivulgaMat, de seguro que as matemáticas non vos van parecer tan endiañadas coma na escola!

Efrat

More about this name, here. I still learn about...

Arte en papel...

Unha flipante galería de imaxes de arte en papel (vía Farpas). Rite ti do que faciamos en Pretecnoloxía de 6º da EXB...

Outras cousas que facer coa area...

Tedes máis información acó.

In Memoriam...

Hoxe faría 60 anos.

Calor.

non sei por esas latitudes, mais por estas vai unha calor que mete medo...

mirar pra páxinas coma esta refresca un chisco... :-)

e iso que non gusto nada da neve, cousas de me criar nela

Máis...

do mesmo... unha curta de Bos Aires no 1924...

Fedellando por ai atopei máis sitios con interesantes galerías de fotos antiguas. Sigo a imaxinar aos meus devancenceiros perdidos nos milleiros de persoas na Estación Central de Retiro, pra coller o tren cara o Sur.

Agasallos.

Esta fin de semana apañei unha chea de agasallos. Os máis deles non os podería nin explicar, non me caben no peito. Outros, enchéronme de ledicia e dun estrano desacougo. De saudades dun sitio onde nunca estiven. Trouxéronme un lote de recordos de Bos Aires: algunha moeda arxentina, libros e postais vellas mercadas en San Telmo, un bon tinto Malbec de Mendoza (haberá que deixalo repousar da viaxe pra catalo con xeito) e un libro de vistas do Bos Aires do 1854 ao 1930 (no linque pódense ver un bon feixe delas). Non podo deixar de pensar que parte de min mesmo fica aló. Que meu pai non viu eses sitios tal e como os vexo eu no papel (marchou pra alí no 1950, reclamado polo irmao grazas a esta lei), pero si meu avó (que ía e viña dende primeiros do século). Chamoume poderosamente a atención esta instantánea que atopei pola rede e que tamén aparece no libro...

Titúlase 'Afililador'. Apostamos a que era paisano?

Aínda que non se pode apreciar grande cousa, esta é outra das fotos máis lindas que aparecen no libro. Unha instantánea de 1899 do Hotel de Inmigrantes. Veño de coñecer a súa existencia e fiquei pampo. Nel inaugurouse o Museu Nacional da Inmigración de Arxentina. Mágoa que non dea feito furrular a base de datos...

Unha ledicia ollar prás postais de 'El Rosedal', da imponente praza SanMartín ou dos Xardíns de Palermo en branco e negro ou cartolina coloreada...

Irlanda Megalítica.

Pra que disfrutedes da fin de semana, velaquí van unhas fotiños das vacacións. Son todas da moi turística atracción de Brú na Boinne (literalmente, 'O Pazo do Boyne'). Ven sendo unha morea de monumentos megalíticos espallados no val do río Boyne, perto de Drogheda e Donore (no condado de Meath, literalmente 'O Medio'). Como se pode ver na seguinte foto, o nome non é o único que lembra á Comarca e á Terra Media. Semella que ía aparecer en calquera intre Frodo ou Bilbo Bolseiro...

Pertence ao xacemento de Knowth, unha grande tumba de corredor arrodeada doutras máis pequenas. Non se podía entrar adentro xa que aínda seguen a escavar, pero si que puidemos subir por riba e admirar a verde campía (momento xusto no que se acabou a batería da cámara). Foi ocupada de forma ininterrumpida até a desaparicións dos mosteiros na Idade Moderna. A pesares de que a visita non é moi completa (e sempre coa guía vixiando) impresionan as moreas de petrogrifos que hai nas pedras que arrodean os túmulos. Como o da foto que segue, noutra tumba pertiño, a de Newgrange (a máis importante e grande de todas).

Pertence concretamente á kerbstone 52 (disque podería representar a constelación de Orión e a estrela Sirio). Esta tumba está datada de antes das pirámides de Exipto e só posee un corredor (que se pode visitar) duns 19 mt e no que custa entrar (eu que estou de bon ano). Nos solsticio de inverno, ao mencer, o sol entra por unha abertura que hai por riba da porta de acceso e iluimina a cámara central (máis información neste linque). A continuación podedes ver un detalle da pedra da entrada. A triple espiral repítese dentro, pero non deixaban facer fotos (hai que fomentar a industria das postais).

Xa por último, unha vista xeral de Newgrange. Semella moi novo, e se me guío polas fotos vellas que vin... está moi rehabilitado. Pero non deixa de ser impresionante entrar nun sitio construido hai tanto tempo, cheo de misterios e onde cada pedra ten o seu porqué. E aínda pensamos que daquela eran bárbaros...

Podedes atopar moreas de información sobre os monumentos megalíticos en toda Irlanda acó (ficarán para a próxima vez que vaia). Hai que ver que ben aproveitadiñas teñen as pedras vellas... A ver se imos aprendendo polo país, no canto de ir arrombando con todo (o círculo lítico da Mourela, n'As Pontes é o último exemplo, que non derradeiro).
Temos centos de dólmenes, mámoas, medas, madroas, medoñas, arcas, fornos de mouros, parafitas, pedrafitas, menhires, cromlech, petrogrifos, penas escritas, etc... Por que a xente non fai viaxe a Galiza por iso e sí a Irlanda, Inglaterra ou Bretaña?

Nova imaxe

Xa farto dos problemas que tiña coa outra plantilla, decidinme a por trocala. Agardo que quedara elegante abondo pra tan distinguida clientela que me visita ;-)