Cousas de musas

Seica esta rapazola estase a converter nunha caste de musa da nosa literatura, obxecto das fantasías de adolescentes e doutros que xa non o son... Como alguén que diga isto pode estar de xuíza das letras? Será que me entrou pola gorxa do aire... ou como di ela 'atragoouseme':

"Chegados a este punto, cada vez que volvo ver o famoso spot publicitario da campaña de Turismo galego na TV, xa comezo a atragoarme. As idílicas imaxes e a irreprochablemente seductora voz de Luís Tosar gústanme, claro. O que non podo nin entender é o texto do guionciño, esa pasarela de aspirantes a ?como Jaureguízar lles chama? concursos de Miss Verba que xa cheiran a trasnoitados a parte de a esterco (cando no noso país existen moitos máis cheiros, plurais, modernos, etc). Que se "luscofusco" (¿algún galego/a pronunciou algunha vez na súa vida algo como "Oíches, meu, ¿quedamos para tomar algo, aí polo luscofusco?"). Que se "carballeira" (pero se case non quedan! Está todo de eucalitos por todas partes!). Que se "morriña ?¿séntela?" (?mmm, pois fíxate que non, non moito). Que se "badalada" (outro clásico destes concursiños, Miss Verba na edición de Compostela, polo menos). Por qué as palabras que nos representen teñen que ser só unha serie de arquetípicos enxebrismos que apenas usa ninguén? para tomar algo, aí polo luscofusco?".

Independentemente que me gostase ou non o anuncio en cuestión, que empregue 'entre o luscofusco' (por apredizaxe da miña mai, concretamente), que por desgraza sinta todos os días morriña e que na miña terra haxa carballeiras (e soutos), esta é a típica actitude de autonoxo e ignorancia. Évos o que ten ser urbanita metida a doutora en letras. Non deixa de ter razón que habería palabras ben máis fermosas, mais que un non as coñeza non quita que estean ben vivas (alguén emprega atragoar, agás o diccionario?). Así lleva á lingua...

Yolanda, dende aquí te lo digho. Yo te soy uno deses que te habla enjebre, muy de monte... te seré tan rariño, ho! Te convido cuando te preste a mi aldea,que anque cheire a estiercol te es bien jeitosa y así poderás ver que no te soy el único que habla raro. Un besiño...