Diáspora

Hai xente que sempre se me despide dende a diáspora, alén mar. Eu estou tamén deslocado.
Estamos na diáspora material.
Mais esta fin de semana, na terra, vin xente na diáspora mental, existencial: vivir nunha terra sen sentirse dela e nela. Tanto mellor lles tiña erguerse vendo o Moncayo, Peñalara, Collserola ou o Chulumani que o Pedroso ou o Xiabre.
Morriña: pés nunha terra e corazón noutra.