Seica...

Teruel existe... ou non?

O sitio estar, está. Ou estaba até hai ben pouco. E non deixa de ser curioso. É ben curriño mais cunha paisanaxe peculiar. Coma sair de carallada por Santa Comba. Ighualiño...

Velaquí unhas mostras de Albarracín, a escasa media hora da capital, e unha vila espectacular:

Vista xeral dende o castelo.

A postaliña típica tópica: A Porta de Molina.

Artesanía popular en forxa.

Arquitectura con pallabarro. Pra min algo exótico.

La Casa Azul

Seica vai nestes días prá Coruña(na medianoite do 22 de febreiro, no PlayaClub) e máis pra Vigo (Sala Breogain, ás 23h do vindeiro 23 de febreiro). Eu vino hai ben pouquiño por Ventosela e pasei un concerto ben divertido. Recoméndovolo. Neuras varias, amor e desamor. Perfecto pra aledar o ánimo e estados afectivo-carenciais. Velaí vai as miñas cancións preferidas:

E o seu éxito eurovisivo:

Orengon TV

Un descubrimento nestes desertos...
Semellante ao 'Vaya Semanita' ou 'Polònia'. Un exercicio necesario e preciso. Rirse dun mesmo de dos demais.

A conexión galaico-oregonesa:

A historia dos venres... camiño de Madrid:

Alibabá e os corenta ladrois:

Que noxo de vida...

L'engranage é unha metáfora animada da vida: como tentar sair da rutina. Sen importármonos os cadavres do camiño. Ollo! Mirala deica o final.

Curtametraxe... moi actual

PAPAS Y MAMAS - DADDIES & MUMMIES

que está a pasar?