NEMETH

21.5.07

Bombos...

Nestas semanas (meses!) que estiven 'ausente' fixen unha boa chea quilómetros e de fotos. Como estas...


son da noite do Venres Santo en Calanda. A famosa patria de Buñuel, a medio camiño entre as Serras e as Estepas do Baixo Aragón. Despois dun día chuvioso no que andivemos a procurar por varias vilas os famosos rebumbios destas terras sen éxito, decidimos ficar en Calanda con algo de precaución das masas de turistas. Pero tales masas fuxiran da auga e quedou unha noite enxebre e auténtica. Pouco a pouco ían xuntándose na praza familias enteiras. Durante unha hora non se sentía nin o propio pulso. Era un latexo colectivo... Dá xenio ver aos rapaces competir. Transmisión da tradición en rigoroso directo....

As fotos non lle fan xustiza. Velaí vai algo máis aproximado, aínda que non trema o chan...



Ben é certo que a min o asunto tírame dende a teta...



Praos non entendidos: Aínda que eu son da Mourela pr'acá... encólleseme o sentimento co toque dos da Mourela pr'alá. Se non for pola inscripción dos cintos... coma na casa!

Ou nos ollos ou nos pés, haste parecer a quen es...

Etiquetas: , , ,

8 Comments:

  • Pois si que fixeste unha viaxe espiritual. A ver que máis nos trouxeches de Buñuelandia.

    By Blogger A pirámide, at 5:51 da tarde, maio 21, 2007  

  • Estas feito un gran reporteiro!!!
    que ben o pasas!!!.

    Beijosss
    :)

    By Blogger Marinha de Allegue, at 9:22 da manhã, maio 22, 2007  

  • Calanda: o derradeiro lugar onde iría eu en Semana Santa. Odio os ruidos enxordecedores.

    By Blogger paideleo, at 2:05 da manhã, maio 23, 2007  

  • Moi boas as fotos, non como as que fixen eu moi perto de Calanda, na Puebla de Híjar".
    Curiosos este baturros, que lonxe do quye se poida pensar, participan nesa tradición con paixon fervorosa.

    By Anonymous Anónimo, at 12:33 da manhã, maio 25, 2007  

  • eu a semana santa o máximo que tenho estado lonxe da casa é en ferrol cando tinha 16-17 anos... e que festaza mi ma... todos alí metidos no "cenicero" a enchoupar coma cas miran do as rapazas cachondas... ufff. Que dourados aqueles tempos... pero bueno suponho que un recorrido diferente non vira mal, pensareino!

    By Anonymous Anónimo, at 2:32 da tarde, maio 31, 2007  

  • Grazas pola túa visita e polo comentario.
    Nunca viñera por aquí, vexo que eres un viaxante.
    O vídeo, a min sóame a carnaval...
    Un saudiño.

    By Blogger Son Unha Xoaniña, at 5:11 da tarde, maio 31, 2007  

  • Olá,

    Isto é um convite para participares na eleição dos melhores romances em língua galega. Dado o carácter do teu blogue, pensei que podias achar a inciativa interesante.

    Podes ler as bases de participação nesta ligação.

    Estaria também muito obrigado se promocionasses esta iniciativa no teu blogue para acadar assim uma participação que fora o mais alta possível na blogosfera galega.

    Um saúdo.

    By Blogger Basho, at 11:39 da tarde, junho 02, 2007  

  • pirámide, agardo volver a Calanda no tempo a mercar préxegos... :)
    pícara, non o sabes ti ben! ;)
    acedre, a min tampouco me gustan moito o barullo, mais isto foi diferente. Serán os xenes antroideiros que abrollaron :)
    peto lareto, estivemos a piques de ir á Puebla de Híjar ver 'Romper la Hora'. Pero o final acomodámosnos e a ló quedamos.
    Xurxo, Rifo, un pracer tervos por acó!
    Parzival, prometo un post sobre o tema.

    By Blogger Nemeth, at 9:55 da manhã, junho 04, 2007  

Enviar um comentário

<< Home